A.D.Ü.: yeni bir güneş

A.D.Ü.: yeni bir güneş

uyandığında kendini tanıyamayacak halde bulmuştu. ne zaman bu hale gelmişti bilmiyordu. her yeni günü yeni bir güneşle karşılayacağına söz vermişti kendine. elinden gelse gökyüzünü de yenilerdi. yaşadığı evin monotonluğunda güneşin artık sadece cılız ışıklarının etkisini hissedebiliyor, bir zamanlar her gün yenilendiğini sandığı güneşin yok olmaya başladığını düşünüyordu. bir şeyler eksilmeye başladığında durdurması zor oluyor. o da bunu fark etmişti ama nihayet çok geçti durdurması için. denemesi bile gerekmeyecekti. bunun için küçük bir mutluluk da duymuyor değildi aslında. bunu istemeye hakkı var mıydı onu sorgular bir şekilde buluyordu kendini bazen. evet dediğinde heyecan ve cesaret hissediyor, hayır dediğinde karamsarlık çöküyordu. en iyisi düşünmemek demişti sonunda, olması gerektiği gibi. her gün yeni bir güneş beklemiyor muydu sonuçta onu? o günden sonra yeni güneşe merhaba demek için heyecandan uyuyamadı. gün doğduğunda güneşin kendisine gülümsediğini gördü ve tüm yüklerini sırtından atıp, aslalarını yıkana koştu.