yüzleşme!

yüzleşme!

korkma! bu dünyadan korkacaksam ne farkım kalır ki ondan? o bizden korkmuyor mu ki? hem de nasıl! korkma!

sorma! kendini beğenmiş dünya, nasıl da sorgusuz kabul ediyoruz bize sunduklarını. kimseye soruyor mu hiç dönerken? sen niye dünyaya bırakıyorsun hayatının akışını. sorma!

unutma! ah bu dünya! her an yaşadıklarını tekrar karşına nasıl da çıkarıveriyor. unutmaz, en çok da kötülükleri! hafıza demek güç demek. gücü kaybetme! unutma!

aşık olma! kahpe dünya kime, neye aşık olmuş ki bu zamana kadar? hangi insanoğluna, hangi diyara, hangi geceye gündüze, Güneş'ten başka! kendine dahi sorma bunu. aşık olma!

umutsuz olma! hep yeni güne, onun gibi umutlu, mutlu başla. günün sonu değil bu, başının getirdiği heyecan. umudun yanında mı senin? umutsuz olma!

sebepsiz kalma! tek bir sebep yeter her şeye. yeni gün nasıl geceye kavuşmak için doğuyor bu dünyada! sebepsiz kalma!

ve son olarak, hepsinin tersine...

korkma! bu dünyadan korkacaksan ne farkın kalır ki ondan? o bizden korkmuyor mu ki? hem de nasıl! sen, korkma!

maalesef...

maalesef...

hayat kısa, maalesef...

neden diyorum, bazen, neden, soruyorum kendime. kısa işte, nedensiz. işte o yüzden de bu hayatta nelerin olmadığı değil, neyin olduğuna kafayı takacaksın. mutlu olabilmek için, bunu yaşatabilmek için, sevmek ve sevilebilmek için. olay hayatın içinde kalabilmek. sosyallikle, siyasilikle, kültürle, eğlenceyle, üzülmekle, gülmekle, ağlamakla... 

bunu anlayabilmek için bazen yaşamak, görmek gerekiyor ya, keşke olmasaydı böyle. ya da, keşke nelerin bile değil, neyin olduğuyla yetinebilseydik. olmuyor işte. anlayamıyorsun. Neden?

insanlar... 

anlamak zor, maalesef...

baharlarım

baharlarım

kum saatini kim sevmez ki! onda var olan çekicilik başka neyde var?  öylesine bir aşk bu, senden gidenleri sana fark bile ettirmeden, seni kendine bağlayan. her bir kum tanensinin düşüşünü beklerkenki heyecan var ya aynısı yazın sonbaharını, kışın da ilkbaharını beklemesinde var. sevgiliye kavuşmanın heyecanı işte. her kum tanesi diğerine işte öylesine sevgiyle bağlı. 

sevgiliye kavuşmak gibi. kurtulduğunu sanırsın da yine vardır ayrılık. kum saatinin tersine döndüğündeki hareket ve tekrar heyecanla kavuşma.

aslında her kum tanesi geri döner gittiği yerden. ama kimse farkında değildir zamanın geçip gittiğinin. evet sevgiliye ulaşmanın heyecanı bu. hiç bir şey değerli değildir bunun yanında, zaman bile. 

ben bu sebepten seviyorum kum saatini. çünkü ben de yazım, ben de kışım ve benim baharlarım çok özel!