hayalden mutluluğa...
eylül 2007'ydi tarih. o zaman çiziliyordu kaderim. gökyüzüyle buluşacağım, bulutların arasında akıp gideceğim ve bundan benim kadar zevk alan biri ile olacağım... aklıma gelmeyen kısmı yoktu bunun. her satırının kafamda cümle cümle oluştuğunu hatırlıyorum. ne var ki, o zamanki ben ile bunlar bir an önce gerçekleştirmek için gereken cesareti bulamamıştım. evet, küçük çabalarım, düşüncelerimi insanlarla paylaşım yaptığım olmuştu. ama nedense hiç bu konuda tam anlamıyla destek almadığım kesin. sonradan, ki bu askere gidip gelmem sonrası oluyor, destek değil cesaret ile her türlü gerçekleştiremeyeceğim hayallerimin olmadığını anlamam ile geldik bugünlere.
hep bekledim bugünlerin gelmesini. annem sorduğunda hep bu olacak, karar verdim dedim. yaşarken yapmak isteyip de yapamadığın ne kaldı ki diye kendime sorduğumda, içimden mutluluk dolu o ses en büyük hayalinin gerçekleştiğini haykıracak dedim.
zaman öylesine akıp gitti ki, herkes hayallerinin peşinden koşma derdinde, ben de sondan başladım herşeye. daha uçmayı hayal ederken çoktan uçmaya başlamış, beni bana anlatan, sevgi veren, sevgiden çok mutluluk katan, bulutlardan kaptığı parça parça pamuklarla oluşturulmuş, tertemiz bir dünya ile tanıştım.
sonrası malum... bulutların arasında kuşlara meydan okumak. işte hayallerin gerçekleşmesi ve keyif alacağın bir hayatın seni bekliyor olması. bundan daha mutluluk verici ne olabilir ki?
sadece bir hayaldi, gerçekleştirilmesi zor ama mümkün olan, gerçekleştikten sonra da mutluluk olan... başka değil...
0 yorum:
Yorum Gönder